Wykończenie ścian i podłogi, armatura, oświetlenie – o tych elementach wyposażenia łazienki myślimy w pierwszej kolejności planując remont łazienki. Czy o czymś nie zapomnieliśmy?
Oczywiście – o wentylacji! Ten pozornie drugoplanowy detal, o którym powinniśmy zadecydować już na etapie projektowania, ma w rzeczywistości wyjątkowe znaczenie w kwestii komfortu i bezpieczeństwa korzystania z łazienki. Duża ilość pary, na którą regularnie narażone są w tym pomieszczeniu ściany, meble i akcesoria tworzy znakomite środowisko do rozwoju grzybów i pleśni, osadzaniu się brudu, rozwoju korozji i butwienia. W następnych etapach wilgoć wnika w strukturę ścian, stopniowo je uszkadzając, co w skrajnych przypadkach może zagrażać konstrukcji budynku. Do tego dochodzi oczywiście dyskomfort codziennego użytkowania łazienki – zaduch, nieprzyjemne zapachy, trudne do usunięcia osady , często pojawiające się zabrudzenia, długo schnące pranie. Oczywistością jest więc, że dobra wentylacja w łazience to nie dodatek, lecz podstawa jej aranżacji.
Dobra, to znaczy jaka?
Najczęściej w prywatnych mieszkaniach montowana jest tradycyjna wentylacja grawitacyjna i spełnia ona swoje zadanie, o ile łazienka jest nie większa niż 6,5 metra sześciennego. Ten typ wentylacji polega na usuwaniu zużytego powietrza i napływaniu w jego miejsce świeżego z zewnątrz. Cała wymiana odbywa się za pośrednictwem kanałów wentylacyjnych zakończonych popularną kratką.
Kratka nie powinna być umieszczona niżej niż 15 cm od sufitu, a jej powierzchnia nie może być przykryta gęstą siatką. Tego typu wentylacja jest najskuteczniejsza wówczas, gdy temperatura na zewnątrz jest niższa niż wewnątrz budynku – siła ciągu jest wówczas na tyle wysoka, że bez problemu usuwa zużyte powietrze. Rozwiązanie sprawdza się zatem świetnie w chłodniejszych miesiącach, wiosną wydajność tego typu wentylacji spada, a latem praktycznie zanika. Problem rozwiązuje wówczas okno w łazience, ale niewiele osób nim dysponuje. Co więcej, wentylacja grawitacyjna może szwankować także zimą – na przykład przy silnym wietrze lub zanieczyszczeniu powietrza wewnątrz mieszkania dymem papierosowym.
Jak zwiększyć skuteczność tego niedoskonałego systemu odprowadzania powietrza?
Przede wszystkim, zadbajmy o to, by drzwi do łazienki nie były szczelne – u dołu powinny znajdować się otwory, kratka lub podcięcia o wysokości około 2,5 cm. Wiele osób wspomaga wentylację grawitacyjną montażem wentylatora łazienkowego w kanale lub na jego wlocie. To niewielkie urządzenie zasilanie energią elektryczną wydatnie wspomaga kontrolę poziomu wilgotności powietrza, ale również nie jest rozwiązaniem idealnym. Nie zawsze bowiem praca skrzydeł wentylatora jest wystarczająca do tego, by w pełni skutecznie usunąć wilgotne powietrze z pomieszczenia.
Istnieją też przeciwwskazania do montażu wentylatora w łazience: w żadnym wypadku nie wolno montować urządzeniaw pomieszczeniach, w których znajdują się podgrzewacze i kotły pobierające potrzebne do spalania powietrze z pomieszczenia, ani też w mieszkaniach budownictwa wielorodzinnego, w których są zbiorcze przewody wentylacji grawitacyjnej. Nigdy też nie montujemy wentylatora nad kabiną prysznicową czy wanną, a jeśli odległość urządzenia od krawędzi wanny wynosi mniej niż 0,6 m powinno być wyposażone w obudowę wodoodporną IPX4. W każdym przypadku zadbajmy o to, by obudowa miała II klasę ochronności przed porażeniem, a montaż bezwzględnie pozostawmy fachowcom z odpowiednimi uprawnieniami.
Jaki wentylator łazienkowy wybrać?
Do wyboru mamy tradycyjne urządzenia z wyłącznikiem oraz wentylatory z programatorem czasu– ten drugi wariant zapewnia bardzo praktyczną funkcję opóźnienia momentu automatycznego wyłączenia. Moment ten możemy również zsynchronizować z działaniem oświetlenia w łazience. Ciekawym wariantem wentylatora łazienkowego jest urządzenie wyposażone w higrostat, dzięki któremu po zarejestrowaniu określonego poziomu wilgoci w powietrzu następuje automatyczne załączenie wentylacji, oraz wentylatory z czujnikiem ruchu. Dobrym wyborem jest wentylator z umieszczoną na froncie żaluzją grawitacyjną, która umożliwia zablokowanie ciągu wstecznego bez dodatkowego zużycia energii.
